آشنایی با مزایا و معایب روابط عمومی اینترنتی

امروزه با گسترش روابط عمومی اینترنتی دیگر روابط عمومی ها صرفاً با کارکنان سازمان، مشتریان و روزنامه نگاران مواجه نیستند.

بلکه با کسانی طرفند که از سراسر دنیا وارد سایت یک روابط عمومی می‌شوند و هر ساعت مطالب جدید را طلب می‌کنند.

مزایای روابط عمومی اینترنتی

در عین حال یک روابط عمومی اینترنتی الزاماً در یک مؤسسه خدمات رسانی سریع به مردم خلاصه نمی‌شود، بلکه باید بازخورد مراجعه مخاطبان به سایت را مورد ارزیابی عملی قرار داده و این محیط را به وجود بیاورند که مخاطب بدون گذراندن مراحل سخت و فیلترهای غیرقابل عبور نظر خود را به گوش مسئولان برساند، در واقع این همان شیوۀ نظرسنجی است که به سادگی و با کمترین هزینه انجام می­‌شود.

از دیگر مزیت‌های روابط عمومی اینترنتی می‌توان به کاهش استفاده از کاغذ و در نهایت کمک بسیار زیادی به حفظ محیط زیست اشاره کرد. چرا که در روابط عمومی سنتی گاه پس از مراحل سخت تولید یک بروشور (از تهیه مطلب، صفحه بندی و چاپ) و پس از چاپ میلیونها نسخه با هزینه گزاف ناگهان ممکن بود از جانب مسئولین سازمان و با تغییر اندکی در یک بخشنامه تمام بروشورها بلا استفاده بمانند، این علاوه بر اتلاف وقت، هزینه و منابع، گاهی انگیزه اصلاح و ادامه کار را از یک کارشناس روابط عمومی سلب می کرد که نه تنها بروشور جدیدی تولید نمی شد بلکه آنچه تولید شده بود هم قابل عرضه نبود اما با ارائه کلیه مطالب و اطلاعات یک بروشور در سایت هر زمان بدون کمترین هزینه می‌توان تغییرات دلخواه را در آن اعمال نمود.

اطلاع رسانی لحظه‌ای، دسترسی سریع به اطلاعات، کاهش حجم نامه های بایگانی، پایین آوردن هزینه چاپ و برگزاری نمایشگاه، فراگیری و بدون حد و مرز بودن از مزایای مهم روابط عمومی اینترنتی به شمار می‌آید.

خوانندگان یک سایت بی‌نهایت و نامحدودند در حالیکه خوانندگان یک مطلب چاپ شده به تعداد نسخه‌های چاپ شده و گاه بسیار محدودتر از آن هستند و دسترسی به مطالب اینترنتی در هر زمان و مکان به مراتب ساده تر از دسترسی به یک مطلب چاپ شده که فضایی را اشتغال می کند است.

معایب روابط عمومی اینترنتی

در کنار تمام مزایایی که برای روابط عمومی اینترنتی برشمردیم عدم دسترسی یکسان شهروندان و نداشتن قدرت خرید کامپیوتر مهمترین مانع بر سر راه تحقق روابط عمومی اینترنتی است.
امروزه حتی در کشورهای صنعتی نیز نمی توان این اطمینان را حاصل کرد که همۀ مردم به شبکه جهانی دسترسی دارند و یا برای استفاده از آن از مهارت کافی برخوردارند. بنابراین شاید بتوان گفت همیشه باید راه برای ابزار سنتی و استفاده از آن در سطح جوامع باز باشد.

یکی دیگر از موانع کارکنان روابط عمومی هستند که با نسل دیجیتال برخورد کرده اند عدم تسلط کارشناسان با سابقه روابط عمومی به علم کامپیوتر و یک زبان خارجی، مقاومتی را در آنان برابر روابط عمومی اینترنتی ایجاد کرده است.

به این منظور امروزه در سراسر دنیا بدون اینکه کارمندی حذف یا اضافه شود فرصت کافی برای فراگیری علوم روز به آنان داده می شود تا خود را با شرایط جدید سازگار نمایند.
اما در ایران یکی از موانع اصلی بر سر راه را می توان زیرساختهای مخابراتی دانست ایجاد شبکه‌های مطمئن و پرظرفیت ارتباطی و مخابراتی در سراسر کشور شرط لازم تحقق دولت و تجارت الکترونیکی است. ضمن اینکه در کنار آن با استفاده از کاهش هزینه های استفاده از اینترنت قابلیت استفاده اقشار متوسط و رو به پایین جامعه را نیز فراهم سازد.

آشنایی با قوانین روابط عمومی در ایران

روابط عمومی به شکل امروزی در ایران، طی نیم قرن شاهد پنج گام در زمینه قانونگذاری ویژه خود بوده است.

تولد روابط عمومی در ایران به معنا و مفهوم امروزی آن به نیمه مرداد ماه 1332 هجری شمسی برمی‌گردد، زمانی که مرحوم دکتر حمید نطقی در شرکت سابق نفت ایران در 15 مرداد ماه 1332 نخستین واحد روابط عمومی در ایران را بطور رسمی راه‌اندازی کرد. البته قبل از آن در وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های دولتی بخشی با عنوان «دفتر اطلاعات و مطبوعات» وجود داشت که رابط میان سازمان دولتی و مطبوعات بود و این دفتر پس از ملی شدن صنعت نفت به نام «روابط عمومی» تغییر نام یافت.

• آشنایی با مجله روابط عمومی

اولین تلاش‌ها برای وضع مقررات مربوط به روابط عمومی در ایران به سال 1348 شمسی برمی‌گردد که بنا به پیشنهاد وزارت اطلاعات و جهانگردی و با تصویب هیئت وزیران، نام دفاتر اطلاعات و انتشارات در تمامی وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی و وابسته به دولت به اداره «اطلاعات و روابط عمومی» تغییر یافت.

در تاریخ 28 اسفند ماه 1353 شمسی نیز اولین آیین‌نامه روابط عمومی تحت عنوان «واحدهای اطلاعات و انتشارات روابط عمومی وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی» بنا به پیشنهاد وزارت اطلاعات و جهانگردی (فرهنگ و ارشاد) به تصویب رسید که در آن ضمن لحاظ روابط عمومی برای هر وزارتخانه و موسسه دولتی، بر وظایف این واحد و نیز واحدهای اطلاعات و انتشارات وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی در مواردی چون نشر اخبار، امور تبلیغاتی و بازرگانی، برنامه‌های ارتباطی و اطلاعاتی و انتشاراتی و سمعی و بصری، تنویر افکار عمومی، هماهنگی مصاحبه‌های مسئولان، انتشار جوابیه‌های مطبوعاتی و اعلام وعده‌های مسئولان و نتایج آن به وزارت اطلاعات و جهانگردی تصریح شده بود.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اولین بخشنامه روابط عمومی در 16 اردیبهشت 1364 صادر شد که نهایتا با مصوبه جلسه 16 تیر ماه همان سال هیئت دولت تلاش کرد که روابط عمومی‌ها را به فعالیت‌های اصلی خود بازگرداند. در همین زمینه می‌توان به بخشنامه دولت در 23 خرداد 1374 نیز اشاره کرد که جایگاه و خطوط کلی وظایف روابط عمومی وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی را مشخص کرده بود.

در 23 اردیبهشت ماه 1386 نیز آیین‌نامه نحوه فعالیت، وظایف و اختیارات روابط عمومی دستگاه‌های اجرایی صادر شد. و بالاخره می‌توان گفت از آخرین مواردی که دولت در این زمینه اقدام کرده است اصلاح آئین‌نامه نحوه فعالیت، وظایف و اختیارات روابط عمومی دستگاه‌های اجرایی در 24 مهر ماه 1391 است.

البته تشکیل شورای اطلاع‌رسانی در هر دستگاه دولتی که آئین‌نامه آن در جلسه مورخ 3 تیر ماه 1377 در شورای اطلاع‌رسانی دولت به تصویب رسید و در آن به چگونگی تعیین و حدود وظایف سخنگو در سازمان‌های دولتی و تشکیل شورای اطلاع‌رسانی در آن سازمان‌ها اشاره دارد را می‌توان در قلمروی مقررات ناظر بر روابط عمومی‌ها محسوب کرد.

معرفی رشته روابط عمومی

یکی از رشته هایی که در دانشگاه علمی –کاربردی در دو مقطع کاردانی و کارشناسی تاسیس شده و پذیرای دانشجو ست ،رشته روابط عمومی می باشد.با عنایت به تحولات جهانی صورت گرفته و اهمیت یافتن نقش مردم و افکار عمومی در عرصه های مختلف سیاسی ،اجتماعی ،اقتصادی و فرهنگی و فضای ناشی از جامعه اطلاعاتی به عنوان مبنا و شاخص توسعه یافتگی کشورها، روابط عمومی نیز هر روز بیش از گذشته جایگاه و موقعیت استرا تژیک پیدا میکند.

علاوه بر این تحولات در عرصه جهانی در حوزه ارتباطات و اطلاعات ،رویکرد کشورمان مبنی بر عزم جدی دراجرای سیاستهای کلی اصل 44 قانون اساسی و واگذاری تصدی گریهای دولتی به بخش خصوصی و محدود کردن سهم دولت به 20 درصد تحت عنوان ناظر و سیاست گذار در حوزه های مختلف خدماتی و تولیدی کشور ،نشان از چشم انداز امیدوار کننده ای از بخش خصوصی قوی ،پویا ،خلاق و کارآمد در کشور دارد که یکی از نیاز ها و اولویتهای این بخش در عرصه رقابتی و عیر انحصاری دارا بودن سخنگو و ارتباط گر قوی در مجموعه سازمانی خود است تا عنصر گرانبهای اطلاعات را بر مبنای اهداف و ماهیت فعالیت سازمان متبوع خود به شیوه هنرمندانه و علمی مدیریت نماید.بنابر این نیاز به کارشناسان کارآمد ، متخصص و مهندسان افکار در روابط عمومی هاست که با توجه به شرایط پیش رو ایجاد و تقویت رشته های دانشگاهی در حوزه روابط عمومی از جمله ضرورتهای اساسی بوده است

از اهداف آموزش این رشته می توان به این موارد اشاره کرد

۱. تربیت نیروی متعهد متخصص به منظور نیازهای آموزشی، پژوهشی و خدماتی در سطح جامعه

۲. پاسخ‌گویی به نیاز مبرم کشور برای تربیت متخصصان روابط عمومی، به منظور خدمت در دفاتر روابط عمومی ارتباطات سازمانی و بازاریابی بخش های دولتی، خصوصی و تعاونی و دفاتر فرهنگی و مطبوعاتی خارج از کشور در جهت پیشبرد برنامه‌های توسعه‌ای کشور.

۳. تربیت متخصص به منظور خدمت در جهت بهبود و پیشرفت نظام ارتباطات اجتماعی در داخل کشور و نیز پاسخ گویی به نیازهای ارتباطی، انتشاراتی و تبلیغاتی در سطح بین‌الملل.

تفاوتهای روابط عمومی و تبلیغات

یکی از بزرگترین تفاوتهای روابط عمومی و تبلیغات در برنامه‌ریزی است به طوری که روابط عمومی برای بلندمدت برنامه‌ریزی می‌کند اما تبلیغات در کوتاه‌ترین زمان ممکن به‌دنبال نتیجه است و البته این ریسک کار را بالا می‌برد. روابط عمومی با صبر و حوصله و اختصاص زمان به مشتری برای فکر کردن و نیز همین زمان برای شرکت در جهت جلب رضایت هرچه بیشتر مشتری و ارائه خدمات بهتر سعی در دائمی کردن مشتریان و مخاطبان شرکت دارد.

ارئه چهره واقعی و شفاف شرکت به مشتریان، از وظایف مهم روابط عمومی است و اگر این درک بوجود آید که مشتریان صاحبان اصلی شرکت هستند و بدون وجود آنها شرکت و سود دهی معنی نخواهد داشت در می‌یابیم که باید به روابط عمومی حرفه‌ای به دیده یک عنصر و یک لازمه در هر سازمانی نگریسته شود.

مدیران عامل و مدیران رده‌های بالا زمان کافی برای رسیدگی به سیل اطلاعاتی که هر روزه به سازمان‌ها سرازیر می‌شوند، ندارند والبته تمام این اطلاعات نیز به کار آنها نمی‌آید در این زمینه دسته بندی این اطلاعات، به روز آوری آنها و شناخت ارتباط آنها با سمت‌های متفاوت مدیران نه تنها به صرفه جویی در زمان آنها کمک فراوانی می‌کند بلکه باعث جلوگیری از پراکندگی و سردر گمی واحدهای مختلف سازمان می‌شود. این کاتالیزور تصمیم گیری در سازمان تا حد زیادی به مشتریان نیز کمک می‌کند. و آنها هم می‌دانند برای مطالبات خود به کجا مراجعه نمایند.

امروزه مشتری مداری نه به عنوان یک شعار که به عنوان یک رکن اصلی در سود آوری و بقای سازمان‌ها و شرکت‌ها به موضوعی حیاتی تبدیل شده‌است و دیگر نمی‌توان با شعار دادن بدون عمل گفت که سازمانی به این امر پرداخته‌است یا سازمان این ادعا را داشته باشد در حالیکه در عمل مشتریان رضایتی از سازمان ندارند.

بازگو کردن واقعیت‌های سازمان‌ها برای مشتریان و حد این شفاف سازی دغدغه اصلی روابط عمومی‌ها است چرا که آنجا که پای بازگو کردن اسرار سازمان در میان است میان حقوق مشتری و اسرار سازمان باید به بهترین نحو توازن برقرار کرد.

ساختن چهره‌ای مناسب از سازمان در میان مردم و مخاطبان اصلی سازمان یا شرکت و نیز مطرح کردن نام یا برند در بین این همه سازمان و شرکت که روزانه به تعداد آنها افزوده می‌شود، کاری است که تنها یک روابط عمومی حرفه‌ای و آگاه از عهده آن بر می‌آید.

روابط عمومی به دنبال سود دو طرفه است و مثل تبلیغات تنها به سود سازمان خود فکر نمی‌کند و در واقع روابط عمومی تلاش دارد تا با ارتباطی هدفمند و مؤثر، ضمن برآوردن نیازهای سازمان خود در جهت شکل دهی صحیح به ارتباط مشتریان و سازمانش اقدام کند و از این طریق ارتباط مخاطبان با سازمان را تسهیل کند.

آشنایی با روابط عمومی

امروزه از روابط عمومی به عنوان هنر هشتم و دست آورد قرن بیستم یاد می کنند.

اصطلاح روابط عمومى، ترجمه واژه انگلیسى public Relations براى نخستین بار در آمریکا در اتحادیه راه آهن به کار برده شد و در ایران نخستین بار در شرکت نفت به کار رفته و دفترى در آن شرکت ایجاد شد.

روابط عمومى را در زبان عربى (العلاقات العامه) ترجمه کرده‌اند.

تعاریف گوناگونى از روابط عمومى از سوى صاحبنظران، کارشناسان و مؤلفان کتاب‌هاى این رشته بیان شده است از جمله: رکس هارلو از پیشقدمان روابط عمومى در جهان مى‌گوید: روابط عمومى دانشى است که به وسیله آن سازمان‌ها آگاهانه مى‌کوشند، بر مسئولیت اجتماعى خویش عمل کنند تا بتوانند، تفاهم و پشتیبانى کسانى را که براى توسعه اهمیت دارد، به دست آورند.

در این باره انجمن روابط عمومى آلمان مى‌گوید: روابط عمومى، تلاش آگاهانه و قانونى به منظور تفاهم و استقرار اعتماد و شناخت متقابل با عموم، براساس تحقیق علمى و عملى صحیح و مستمر، میسر است.

انجمن جهانى روابط عمومى نیز گفته: روابط عمومى بخشى از وظایف مدیریت سازمان است و عملى ممتد، مداوم و طرح ریزى شده است که از طریق آن افراد و سازمان ها مى کوشند تا تفاهم و پشتیبانى کسانى را که با آنها سرو کار دارند، به دست آورند.

روابط عمومی به مثابه پلی است میان یک سازمان و مخاطبان آن. به بیان ساده‌تر روابط عمومی در حکم دم و بازدم سازمان به ایفای نقش می‌پردازد.

روابط عمومی مجموعه‌ای از اقدامات و کوشش‌های حساب‌شده‌ای است که هر سازمان برای برقراری ارتباط موثر و هدفمند با گروه‌هایی که با سازمان در ارتباطند انجام می‌دهد.

روابط عمومی کار روبه‌رو شدن یک سازمان یا موسسه را با مخاطبانش از طریق پرداختن به موضوعات و مطالب و اخباری انجام می‌دهد که به منافع مشترکشان مربوط است. سخنرانی در کنفرانس‌ها، کار با رسانه‌ها، ارتباطات بحران، اشتغال به امور اجتماعی از طریق رسانه‌ها و ارتباط با کارکنان در زمره وظایف این حرفه‌است. فعالیت روابط عمومی چندان مستقیم و ملموس نیست و همین فرق آن با تبلیغات است. کار روابط عمومی می‌تواند برای ساختن روابط تفاهم‌آمیز با کارکنان، مشتریان، سرمایه‌گذاران، رأی‌دهندگان و عموم مردم به کاررود.

تقریباً هر سازمانی که با افکار عمومی سر و کار دارد و نیازمند تصویر روشنی از خود نزد آن است، گونه‌ای از روابط عمومی را به خدمت می‌گیرد. برخی از رشته‌های مرتبط تحت نام ارتباطات شرکتی نظیر روابط رسانه‌ای، روابط سرمایه‌گذاری، ارتباطات داخلی و روابط کار وجود دارند که به فعالیتهای روابط عمومی ربط دارند. کارکنان روابط عمومی عموماً توجه خود را به ساختن مناسباتشان با همگان‌هایی معطوف می‌کنند که به همسازی با آنها بینجامد.

کارکنان روابط عمومی باید بدانند که چطور به شکلی شفاف بنویسند، صحبت کنند و با تجزیه و تحلیل امور مبتلابه سازمان و موسسه خود به رفع و رجوع مسائل بپردازند. این مهارت‌ها به شدت مورد نیازند زیرا در رشته روابط عمومی ارتباط پیوسته‌ای میان کارکنان و کسانی وجود دارد که در تعیین سمت سیاست‌های همگانی ایفا می‌کنند. کارکنان روابط عمومی همچنین باید به اندیشه‌ورزی انتقادی بپردازند تا بتوانند به واسطه این مهارت به حل مشکلات احتمالی مشتریان و موکلان خود اقدام کنند.

روابط عمومی دارای چندین قلمرو کاری مشخص است و از همه مقبولتر روابط عمومی مالی، روابط عمومی فرآورده و روابط عمومی بحران است:

• روابط عمومی مالی عمدتاً اطلاعات گزارشگران تجاری را فراهم می‌کند.
• روابط عمومی فرآورده برای یک فرآورده ویژه یا خدمات (به جای استفاده از آگهی بازرگانی) شهرت به دست می‌آورد.
• روابط عمومی بحران به اتهام‌های ناروا و اطلاعات نادرست پاسخ می‌دهد.